دسته: تربت امام حسین

درمان با تربت امام حسین(ع)

1- جابر جعفى نقل کرده است: خدمت امام باقر علیه السلام رسیدم و از دو درد مختلف و متضادى که داشتم به او شکوه کردم و هرگاه یکى از آن دو مداوا مى‌شد درد دوّم آغازمى‌شدوآن دو درد کمر درد و دل درد بود.امام علیه السلام فرمود:

دواى دردت به تربت امام حسین علیه السلام است. عرضه داشتم بارها استفاده کرده ولى مداوا نشدم.

جابر گفت: خشم و غضب را در چهره‌ى سرور و مولایم دیدم و گفتم: اى مولا و سرور من از خشم و غضبت به خدا پناه مى‌برم.

حضرت بلند شد و در حالى که عصبانى بود وارد خانه شد. سپس با دانه‌اى که در دستش بود آمد و آن را به من داد. سپس فرمود: اى جابر! این را استفاده کن من آن را استعمال کردم و در همان لحظه بهبود یافتم (شفا یافتم) عرض کردم: اى مولاى من! این چه چیزى بود که من آن را استفاده کردم و در همان لحظه شفا یافتم؟ حضرت فرمود: این همان چیزى است که تو گفتى فایده‌اى نداشته است. گفتم اى سرورم دروغ نگفتم شاید نزد شما علمى است که من بتوانم آن را فرا بگیرم که این علم نزد من محبوب‌تر است از طلوع خورشید نزد مردم. پس فرمود: هر گاه خواستى از تربت امام حسین علیه السلام استفاده کنى شب را براى این کار انتخاب کن. با آب خالص و پاک غسل کن و پاکیزه‌ترین لباس‌هایت را بپوش و با خاک تیمم کن پس چهار رکعت نماز بخوان به این صورت که در رکعت اوّل یک مرتبه حمد و یازده مرتبه «قل يا ايها الكافرون» در رکعت دوّم یک مرتبه حمد و یازده مرتبه «انا انزلناه في ليلة القدر» پس در قنوت مى‌گویی:

لاَ إِلَهَ إِلّاَ اللهُ حَقّاً حَقّاً لاَ إِلَهَ إِلّاَ اللهُ عُبُودِيَّةً وَرِقّاً لاَ إِلَهَ إِلّاَ اللهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ أَنْجَزَ وَعْدَهُ وَنَصَرَ عَبْدَهُ وَهَزَمَ الاَْحْزَابَ وَحْدَهُ سُبْحَانَ اللهِ مَالِکِ السَّمَاوَاتِ وَمَا فِيهِنَّ وَمَا بَيْنَهُنَّ سُبْحَانَ اللهِ ذِي الْعَرْشِ الْعَظِيمِ وَالْحَمْدُ للهِِ رَبِّ الْعَالَمِينَ.

سپس رکوع و سجود را به جا مى‌آورى و دو رکعت دیگر را مى‌خوانى‌به این صورت که در رکعت اوّل یک مرتبه حمد ویازده مرتبه «قل هو الله احد» و در رکعت دوّم یک مرتبه حمد و یازده مرتبه «اذا جاء نصر الله والفتح» و سپس مانند قنوت اوّل قنوت را انجام مى‌دهى بعد به سجده مى‌روى و سجده شکر را به جا مى‌آورى و هزار مرتبه «شکراً» مى‌گویی. سپس سر از سجده برمى‌دارى و تربت را برمى‌دارى و مى‌گویی:

يَا مَوْلاَيَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللهِ! إِنِّي آخِذٌ مِنْ تُرْبَتِکَ بِإِذْنِکَ اللَّهُمَّ فَاجْعَلْهَا شِفَاءً مِنْ كُلِّ دَاءٍ وَعِزّاً مِنْ كُلِّ ذُلِّ وَأَمْناً مِنْ كُلِّ خَوْفٍ وَغِنًى مِنْ كُلِّ فَقْرٍ لِي وَلِجَمِيعِ الْمُوْمِنِينَ وَالْمُوْمِنَاتِ.

و آن را سه مرتبه با سرانگشت بگیر و در پارچه تمیز و یا بطری شیشه‌ای قرار ده و با انگشتر عقیق که روى آن «ما شاء الله لا قوة الا بالله استغفر الله» نگاشته شده است مهر کن. پس اگر خداوند صدق نیت تو را دانست دعایت را به اجابت می‌رساند.[1]

2- از امام صادق علیه السلام در مورد کیفیت استفاده از تربت سیّدالشهداء علیه السلام سؤال شد، حضرت فرمود: هر کس از شما که مى‌خواهد از آن استفاده کند با سر انگشتانش به قدر نخودى بردارد و آن را ببوسد و بر دیده نهد و بر بدن بمالد و بگوید:

اللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذِهِ التُّرْبَةِ وَبِحَقِّ مَنْ حَلَّ فِيهَا وَثَوَى فِيهَا وَبِحَقِّ جَدِّهِ وَأَبِيهِ وَأُمِّهِ وَأَخِيهِ وَالاَْئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ وَبِحَقِّ الْمَلاَئِكَةِ الْحَافِّينَ إِلّاَ جَعَلْتَهَا شِفَاءً مِنْ كُلِّ دَاءٍ وَبِرَاءً مِنْ كُلِّ آفَةٍ وَحِرْزآ مِمَّا أَخَافُ وَأَحْذَرُ.

سپس آن را مصرف کن.[2]

3- یکى از یاران امام صادق علیه السلام گفت که به محضر مبارک امام عرضه داشتم: من مردى هستم که به بیمارى‌هاى فراوان مبتلا هستم و هیچ دارویی نیست مگر اینکه آن را مصرف کرده و به منظور مداوا خورده‌ام ولى بهبودى برایم حاصل نشده، چه باید بکنم؟ حضرت به من فرمودند: چرا از تربت حسین علیه السلام غافل هستى، همانا در آن شفا از هر دردى بوده و موجب امنیت از هرخوف و هراسى است البته وقتى آن را استفاده مى‌کنى بگو:

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُکَ بِحَقِّ هَذِهِ الطِّينَةِ وَبِحَقِّ الْمَلَكِ الَّذِي أَخَذَهَا وَبِحَقِّ النَّبِيِّ الَّذِي قَبَضَهَا وَبِحَقِّ الْوَصِيِّ الَّذِي حَلَّ فِيهَا صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَيْتِهِ وَاجْعَلْ لِي فِيهَا شِفَاءً مِنْ كُلِّ دَاءٍ وَأَمَانآ مِنْ كُلِّ خَوْفٍ.

سپس حضرت فرمود: فرشته‌اى که تربت را بر گرفت، جبرئیل علیه السلام بود و آن را به پیامبر صلی الله علیه وآله نشان داد و گفت: این تربت فرزندت حسین صلی الله علیه وآله است بعد از تو امّتت او را مى‌کشند. پیامبرى که آن را قبض نمود وجود مبارک حضرت محمّد صلی الله علیه وآله مى‌باشد. وصى که در آن آرمیده حضرت حسین بن على علیهما السلام است که سرور شهدا است. محضر مبارکش عرض کردم: شفا از هر درد را دانستم امّا چگونه از هر خوف و هراسى امان است؟ فرمود: هرگاه از سلطانى خوف داشتى یا خوفى دیگر در تو پیدا شد از منزلت بیرون میا مگر آن که همراهت از تربت قبر حسین علیه السلام باشد و هنگامى که مى‌خواهى آن را استفاده کنى بگو:

اللَّهُمَّ إِنَّ هَذِهِ طِينَةُ قَبْرِ الْحُسَيْنِ وَلِيِّکَ وَابْنِ وَلِيِّکَ اتَّخَذْتُهَا حِرْزآ لِمَا أَخَافُ وَلِمَا لاَ أَخَافُ فَإِنَّهُ قَدْ يَرِدُ عَلَيْکَ مَا لاَ تَخَافُ.

راوى گفت: تربت را همان طور که حضرت دستور فرموده بود استفاده کردم. به خدا سوگند بدنم صحت و بهبودى یافت و برایم از تمام خوف‌ها و هراس‌ها و از آن چه خوف و هراسش را نداشتم همان طور که حضرت فرمود امان حاصل شد. پس از آن بحمد الله هیچ امر ناگوارى برایم پیش نیامد.[3]

4- از امام صادق علیه السلام نقل است که فرمود: تربت حسین علیه السلام شفاى هر بیمارى است. هنگام استفاده از آن بگو:

بِسْمِ اللهِ. اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ رِزْقآ وَاسِعآ وَعِلْمآ نَافِعآ وَشِفَاءً مِنْ كُلِّ دَاءٍ إِنَّکَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ.[4]

5- حضرت صادق علیه السلام فرمود: هرگاه خواستى تربت از قبر حسین علیه السلام بردارى و استفاده کنى، ابتدا سوره‌هاى «فاتحة الکتاب»[5] و «معوّذتين»[6] و «توحید» و «قدر» و «یس»و«آیة الکرسى» رابخوان وسپس بگو:

اللَّهُمَّ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَرَسُولِکَ وَحَبِيبِکَ وَنَبِيِّکَ وَأَمِينِکَ وَبِحَقِّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَبْدِکَ وَأَخِي رَسُولِکَ وَبِحَقِّ فَاطِمَةَ بِنْتِ نَبِيِّکَ وَزَوْجَةِ وَلِيِّکَ وَبِحَقِّ الْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ وَبِحَقِّ الاَْئِمَّةِ الرَّاشِدِينَ وَبِحَقِّ هَذِهِ التُّرْبَةِ وَبِحَقِّ الْمَلَكِ الْمُوَكَّلِ بِهَا وَبِحَقِّ الْوَصِيِّ الَّذِي حَلَّ فِيهَا وَبِحَقِّ الْجَسَدِ الَّذِي تَضَمَّنَتْ وَبِحَقِّ السِّبْطِ الَّذِي ضُمِّنَتْ وَبِحَقِّ جَمِيعِ مَلاَئِكَتِکَ وَأَنْبِيَائِکَ وَرُسُلِکَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاجْعَلْ لِي هَذَا الطِّينَ شِفَاءً مِنْ كُلِّ دَاءٍ وَلِمَنْ يَسْتَشْفِي بِهِ مِنْ كُلِّ دَاءٍ وَسُقْمٍ وَمَرَضٍ وَأَمَانآ مِنْ كُلِّ خَوْفٍ. اللَّهُمَّ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَيْتِهِ اجْعَلْهُ عِلْمآ نَافِعآ وَرِزْقآ وَاسِعآ وَشِفَاءً مِنْ كُلِّ دَاءٍ وَسُقْمٍ وَآفَةٍ وَعَاهَةٍ وَجَمِيعِ الاَْوْجَاعِ كُلِّهَا إِنَّکَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ.

بعد بگو:

اللَّهُمَّ رَبَّ هَذِهِ التُّرْبَةِ الْمُبَارَكَةِ الْمَيْمُونَةِ وَالْمَلَكِ الَّذِي هَبَطَ بِهَا وَالْوَصِيِّ الَّذِي هُوَ فِيهَا صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَسَلِّمْ وَانْفَعْنِي بِهَا إِنَّکَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِير.[7]

6- امام صادق علیه السلام فرمود: خاک قبر حسین علیه السلام مُشکى مبارک است، هر کس از شیعیان ما که از آن بخورد از هر بیمارى شفا یابد و هر کس از دشمنان ما که از آن بخورد چون دنبه آب مى‌شود. چون از خاک قبر حسین علیه السلام خوردى بگو:

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُکَ بِحَقِّ الْمَلَكِ الَّذِي قَبَضَهَا وَبِحَقِّ النَّبِيِّ الَّذِي خَزَنَهَا وَبِحَقِّ الْوَصِيِّ الَّذِي هُوَ فِيهَا أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تَجْعَلَ لِي فِيهِ شِفَاءً مِنْ كُلِّ دَاءٍ وَعَافِيَةً مِنْ كُلِّ بَلاَءٍ وَأَمَانآ مِنْ كُلِّ خَوْفٍ بِرَحْمَتِکَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ وَصَلَّى اللهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَسَلَّمَ.

و همچنین بگو:

اللَّهُمَّ إِنِّي أَشْهَدُ أَنَّ هَذِهِ التُّرْبَةَ تُرْبَةُ وَلِيِّکَ وَأَشْهَدُ أَنَّهَا شِفَاءٌ مِنْ كُلِّ دَاءٍ وَأَمَانٌ مِنْ كُلِّ خَوْفٍ لِمَنْ شِئْتَ مِنْ خَلْقِکَ وَلِي بِرَحْمَتِکَ وَأَشْهَدُ أَنَّ كُلَّ مَا قِيلَ فِيهِمْ وَفِيهَا هُوَ الْحَقُّ مِنْ عِنْدِکَ وَصَدَقَ الْمُرْسَلُونَ.[8]

[1] – بحار الأنوار،ج 98 ٍص137.

[2] – مکارم الأخلاق،ص167.

[3] – تهذیب الاحکام،ج 6 ،ص 75.

[4] – کامل الزیارات،ص284.

[5] – سوره حمد.

[6] – سوره ناس و فلق.

[7] – کامل الزیارات،ص 283.

[8] – مکارم الأخلاق،ص 166.