دسته: درمان وسوسه های قلبی با دعا

درمان وسوسه های قلبی با دعا

1- مردى خدمت امام صادق علیه السلام از وسوسه و خیال بسیار شکایت کرد امام علیه السلام فرمود: دستت را بر قلبت کشیده و بگو:

بِسْمِ اللهِ وَبِاللهِ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللهِ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلّا بِاللهِ الْعَلِيِّ الْعَظيمِ. اَللّهُمَّ امْسَحْ عَنِّي ما أَحْذَرُ.

سپس دست بر شکمت بکش و سه بار دعا را بگو که خداوند تعالى وسوسه را از تو مى‌زداید.

آن مرد گفت: بسیارى اوقات به سبب وسواس و خیال باطل نمازم را قطع مى‌کردم وقتى دعایى را که امام علیه السلام و سرور و مولایم به من آموخت سه بار گفتم و خداوند خیالات باطل را از من دور کرد و شفا یافتم و از آن به بعد دیگر دچار وسواس نشدم.[1]

 

2- على علیه السلام فرمود: مردى نزد پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله آمد و عرض کرد: اى رسول خدا! اگر بنا باشد کسى گرفتار دو دلى شود، آن شخص من هستم که یک دلم مرا امر مى‌کند که از شما پیروى کنم امّا دل دیگرم مرا نهى مى‌کند که از شما پیروى کنم.

رسول خدا صلی الله علیه وآله به او فرمود: دعایى به تو مى‌آموزم اگر آن را بگویى خداوند دو دلى را از تو دور مى‌کند. فرمود بگو:

اللَّهُمَّ أَنْتَ الرَّبُّ وَأَنْتَ اللهُ وَأَنْتَ الرَّحْمَنُ وَأَنْتَ الرَّحِيمُ أَسْتَعِينُکَ عَلَى عَدُوِّي فَاحْبِسْهُ عَنِّي بِمَا شِئْتَ.[2]

 

3- امیرمؤمنان علی علیه السلام فرمود: اگر شیطان یکى از شما را وسوسه کرد، به خدا پناه برده و بگوید:

آمَنْتُ بِاللهِ وَبِرَسُولِهِ مُخْلِصاً لَهُ الدِّينَ.[3]

 

4- کمیل بن زیاد از امیر مؤمنان علیه السلام نقل مى‌کند که در وصیت به او فرمود: اى کمیل! اگر شیطان در قلب تو وسوسه ایجاد کرد بگو:

أَعُوذُ بِاللهِ الْقَوِيِّ مِنَ الشَّيْطَانِ الْغَوِيِّ وَأَعُوذُ بِمُحَمَّدٍ الرَّضِيِّ مِنْ شَرِّ مَا قُدِّرَ وَقُضِيَ وَأَعُوذُ بِإِلَهِ النَّاسِ مِنْ شَرِّ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ وَسَلِّمْ.[4]

تا از آسیب شیطان و یارانش (حتّى اگر یارانش مثل خودش باشند)در امان باشى.

 

5- على بن مهزیار گوید: مردى به امام باقر علیه السلام نامه‌اى نوشت و از گناهى که به ذهنش خطور مى‌کرد شکوه کرد، حضرت در ضمن نامه‌اش چنین پاسخ داد: همانا خداى بزرگ و گرامى اگر بخواهد تو را پایدار دارد و براى شیطان راهى قرار ندهد.

عدّه‌اى از مردم به خاطر وسوسه‌هایى که در دلشان مى‌گذشت به پیامبر صلی الله علیه وآله شکایت کردند که اگر باد آن‌ها را به دور دست‌ها ببرد یا تکه تکه کند برایشان دوست داشتنى‌تر است از آن که درباره آن سخنى بگوید. رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمود: آیا این را دریافتید؟ گفتند: آرى، حضرت فرمود: سوگند به آن که جانم در دست اوست این همان ایمان خالص است، پس هرگاه آن وسوسه‌ها را احساس کردید بگویید:

آمَنَّا بِاللهِ وَرَسُولِهِ وَلاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلّاَ بِاللهِ.[5]

 

6- حریز بن عبدالله سجستانى به امام صادق علیه السلام عرض کرد: اندوه و غم‌هایى در سینه و وسوسه‌هایى در دل دارم که گاه موجب مى‌شود نمازم را قطع کنم و قرائتم قطع شود؛ فرمود: چرا دعاى امیر مؤمنان علی علیه السلام را نمى‌خوانى؟ عرض کردم: آن را به من بیاموز فرمود: هرگاه آن احساس را داشتى دست بر سینه بگذار و سه بار بگو:

بِسْمِ اللهِ وَبِاللهِ. اللَّهُمَّ مَنَنْتَ عَلَيَّ بِالاِْيمَانِ وَأَوْدَعْتَنِي الْقُرْآنَ وَرَزَقْتَنِي صِيَامَ شَهْرِ رَمَضَانَ فَامْنُنْ عَلَيَّ بِالرَّحْمَةِ وَالرِّضْوَانِ وَالرَّأْفَةِ وَالْغُفْرَانِ وَتَمَامِ مَا أَوْلَيْتَنِي مِنَ النِّعَمِ وَالاِْحْسَانِ يَا حَنَّانُ يَا مَنَّانُ يَا دَائِمُ يَا رَحْمَانُ سُبْحَانَکَ وَلَيْسَ لِي أَحَدٌ سِوَاکَ سُبْحَانَکَ أَعُوذُ بِکَ بَعْدَ هَذِهِ الْكَرَامَاتِ مِنَ الْهَوَانِ وَأَسْأَلُکَ أَنْ تُجْلِيَ عَنْ قَلْبِي الاَْحْزَانَ.

که به یارى خداى تعالى شفا مى‌یابى. سپس صلوات بر پیامبر صلی الله علیه وآله مى‌فرستى که درود و رحمت خدا بر آنان باد.[6]

 

7- پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله فرمود: هر کس از شما در دلش دچار وسواس گردید خدا را به یاد آورد و بگوید:

لاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلّاَ بِاللهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ وَصَلَّى اللهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطَّيِّبِينَ.

شیطان از او دور مى‌شود.[7]

 

8- ابن عباس مى‌گوید: وقتى خداوند حضرت عیسى علیه السلام را مبعوث کرد شیطان او را وسوسه نمود، حضرت براى دفع وسوسه خواند:

سُبْحَانَ اللهِ مِلْءَ سَمَاوَاتِهِ وَأَرْضِهِ وَمِدَادَ كَلِمَاتِهِ وَزِنَةَ عَرْشِهِ وَرِضَا نَفْسِهِ.

هنگامى که ابلیس این کلمات را شنید، حضرت عیسى علی نبینا و آله و علیه السلام را به حال خود گذاشت و دیگر نتوانست کارى انجام دهد تا آن که در وادى خَضْرا افتاد.[8]

9- مردی به پیامبر صلی الله علیه و آله عرضه داشت:یا رسول الله دِین ، قرض و وسوسه در سینه دارم.

حضرت این دعا را به او آموختند:

تَوَكَّلْتُ عَلَى الْحَيِّ الَّذِي لا يَمُوتُ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لَا وَلَداً وَ لَمْ‏ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ كَبِّرْهُ تَكْبِيرا.

بعد از مدتی که از کنار رسول خدا صلی الله علیه و آله می گذشت،حضرت از حال او پرسید؛گفت بر آن عمل مداومت کردم و خداوند قرض من را ادا کرد و وسوسه سینه ام را برطرف کرد.[9]

[1] – طبّ الأئمّه،ص 117.

[2] – جعفريات،ص 227.

[3] – مكارم الأخلاق،ص 377.

[4] – بشارة المصطفى،ص 27.

[5] – كافى،ج 2 ،ص 425.

[6] – طبّ الأئمّه،ص 27.

[7] – بحار الأنوار،ج 91،ص 12.

[8] – بحار الأنوار،ج 92 ،ص 138، امالى شيخ صدوق،ص 203.

[9] – کافی،ج2،ص554.