دسته: درمان درد و سنگ کلیه و مثانه با دعا

درمان درد و سنگ کلیه و مثانه با دعا

1- امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: روزى در خدمت پدرم نشسته بودم و مردى نزد او بود که یک دست او فلج و خشک گردیده بود و از پدرم استدعا نمود که او را دعایى تعلیم نماید. مى‌گفت که درد سنگ (مثانه ویا کلیه) نیز دارد و نمى‌تواند بول کند مگر به مشقّت و دشوارى بسیار. پس پدرم به او این دعا را آموخت. آن مرد به پدرم گفت: استدعا دارم دو دست مبارک خود را بر دست من بمالید. پس حضرت چنان کرد و فرمود: این دعا را در سجده نماز شبت بخوان و دعا این است:

اللَّهُمَّ إِنِّي أَدْعُوکَ دُعَاءَ الْعَلِيلِ الذَّلِيلِ الْفَقِيرِ أَدْعُوکَ دُعَاءَ مَنْ قَدِ اشْتَدَّتْ فَاقَتُهُ وَقَلَّتْ حِيلَتُهُ وَضَعُفَ عَمَلُهُ مِنَ الْخَطِيئَةِ وَالْبَلاَءِ دُعَاءَ مَكْرُوبٍ إِنْ لَمْ تُدَارِكْهُ هَلَکَ وَإِنْ لَمْ تَسْتَنْقِذْهُ فَلاَ حِيلَةَ لَهُ فَلاَ تُحِطْ بِي. يَا سَيِّدِي وَمَوْلاَيَ وَإِلَهِي مَكْرَکَ وَلاَ تُثْبِتْ عَلَيَّ غَضَبَکَ وَلاَ تَضْطَرَّنِي إِلَى الْيَأْسِ مِنْ رَوْحِکَ وَالْقُنُوطِ مِنْ رَحْمَتِکَ وَطُولِ الصَّبْرِ عَلَى الاَْذَى. اللَّهُمَّ لاَ طَاقَةَ لِي عَلَى بَلاَئِکَ وَلاَ غَنَاءَ بِي عَنْ رَحْمَتِکَ وَرَوْحِکَ وَهَذَا ابْنُ نَبِيِّکَ وَحَبِيبِکَ صَلَوَاتُکَ عَلَيْهِ بِهِ أَتَوَجَّهُ إِلَيْکَ فَإِنَّکَ جَعَلْتَهُ مَفْزَعآ لِلْخَائِفِ وَاسْتَوْدَعْتَهُ عِلْمَ مَا كَانَ وَمَا هُوَ كَائِنٌ فَاكْشِفْ ضُرِّي وَخَلِّصْنِي مِنْ هَذِهِ الْبَلِيَّةِ إِلَى مَا عَوَّذْتَنِي مِنْ عَافِيَتِکَ وَرَحْمَتِکَ انْقَطَعَ الرَّجَاءُ إِلّاَ مِنْکَ يَا اللهُ يَا اللهُ يَا اللهُ.

راوى گوید: پس آن مرد بیرون رفت. بعد از چند روز خدمت حضرت رسید بر او اثرى از بیمارى که دیده بودیم باقى نمانده بود. امام صادق علیه السلام امر کرد این جریان را پنهان کنیم و فرمود: پدرم را خبر دادم که آن مرد شفا یافت فرمود: اى فرزند! هر کسى به بلائى مبتلا شود و آن را از مردمان پنهان کند و با این دعا به خدا شکوه نماید که او را شفا دهد پس او را از بلا نجات مى‌دهد.[1]

2- ابو زینب نقل می کند که یکی از برادران ما از درد مثانه به امام صادق علیه السلام شکایت کرد.حضرت فرمودند:هنگام خواب سه مرتبه و وقتی بیدار شدی یک مرتبه این آیات را بخوان.بعد از این عمل دیگر دردی احساس نمی کنی.

«أَ لَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ *أَ لَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَ لا نَصِير».[2]

آن شخص بعد از عمل به این عوذه دیگر دردی احساس نکرد.[3]

[1] – مهج الدعوات،ص 324.

[2] – سوره بقره،آیات 106-107.

[3] – طب الائمه ،ص 30.