- 09193522720
- info@herzjavad.ir
- 8 صبح تا 8 شب (مشاوره رایگان)
نمایش دادن همه 13 نتیجه
پیامبر صلی الله علیه و آله میفرمایند:
عليكم باللبان، فإنها تمسح الحر عن القلب … وتزيد في العقل، وتزكي الذهن، وتجلو البصر، وتذهب النسيان.[1]
بر شما باد کندر، زیرا گرمی از قلب میزداید … و ذهن را تیز میکند و بینایی را جلا میدهد و فراموشی را برطرف میکند.
پیامبر صلی الله علیه و آله میفرمایند:
عليكم بالكرفس، فإنه طعام إلياس واليسع ويوشع. وروي أنه يورث الحفظ، ويذكي القلب.[2]
بر شما باد کرفس، زیرا آن غذای حضرت الیاس علیه السلام و یسع علیه السلام و یوشع علیه السلام بود، و نیز روایت شده حافظه را تقویت میکند و قلب را تیز میکند.
در رساله ذهبیه آمده است:
ومن أراد ان يزيد في حفظه ، فليأكل سبع مثاقيل زبيباً بالغداة على الريق.[3]
کسی که میخواهد حافظهاش قوی شود هفت مثقال (حدود ۳2 گرم) مویز در ناشتا بخورد.
کلمه زبیب به کل انواع کشمش اطلاق میگردد ولی از روایات دیگر استفاده میشود که در مورد فراموشی مراد مویز است و مویز کشمشی قرمز است که هسته دارد.
در رساله ذهبیه آمده است:
ومن أراد ان يقل نسيانه ، ويكون حافظاً ، فليأكل في كل يوم ثلاث قطع زنجبيل ، مربى بالعسل ، ويصطنع بالخردل مع طعامه في كل يوم.[4]
کسی که میخواهد فراموشیاش کم شود و اهل حفظ باشد، هرروز سه قطعه زنجبیلی بخورد که با عسل مربا شده است و هرروز وقتی غذا درست میکند به آن خردل اضافه کند.
زنجبیل تازه تکههای درشتی دارد که وقتی خشک شود تبدیل به قطعات کوچک میشود، مراد از زنجبیل مربا شده با عسل، این است که زنجبیل خشک را با عسل مخلوط کنند و مدتی بگذارند تا با گذشت زمان و گرمای آفتاب و یا گذاشتن در جای گرم،تبدیل به زنجبیل نرم و قابلخوردن و مربا شود، البته در قدیم مربا را به این شیوه درست میکردند برعکس امروز که با حرارت آتش و در مدتزمان محدود به چند ساعت مربا تهیه میشود. در لغت، مربا به «المعقود بالعسل» معنی شده. ازآنجا که در روایت گفتهشده هرروز خورده شود معلوم میشود که باید برای مدت طولانی این کار را انجام داد.
زنجبیل بسیار گرم است از طرفی علت اصلی فراموشی بلغم است و نوعاً افراد بلغمی به فراموشی مبتلا میشوند، ولی اگر فردی گرممزاج مبتلا به فراموشی شود استفاده از زنجبیل ممکن است که برای او ایجاد مشکل کند و بهتر است افراد بلغمی از این روش استفاده کنند.[5]
[1] – مستدرك الوسائل، ج۱۶، ص۳۷۴.
[2] – بحار الأنوار، ج۵۹، ص۲۸۴.
[3] – الرّسالة الذّهبيّة، ص۳۶.
[4] – الرّسالة الذّهبيّة، ص۳۶.
[5] – بیانات پدر طب اسلامی آیت الله تبریزیان.