از جملۀ شگفتيهايى كه”حكيمه”،از(آثار)امامت و كرامت اوصياء،در آن حضرت مشاهده كرد،اين بود كه ديد حضرت امام جواد عليه الصلوة و السلام ديدگان مبارك را به سوى آسمان بلند مى‌كردند و به راست و چپ نظر مى‌فرمودند و مى‌گفتند:

“اشهد ان لا اله الاّ اللّه و اشهد ان محمدا رسول اللّه”

حكيمه از مشاهدۀ آنچه از اين نوزاد سه روزه ديده بود،غرق در وحشت شد.زيرا از پدر بزرگوار او حضرت امام رضا عليه الصلوة و السلام دربارۀ اين كه وى قائم مقام امام است و در كودكى همان گونه كه در بزرگى سخن خواهد گفت،زبان به حكمت مى‌گشايد، چيزى نشنيده بود.به همين دليل،ترسان به خدمت حضرت امام رضا عليه الصلوة و السلام رفت و آنچه از معجزات روشن آن بزرگوار ديده بود،به عرض رساند.حضرت نيز كودك را به خواهرش معرّفى نمود و آگاهش فرمود كه بعد از آن،كرامت‌ها و آيات بيّنۀ بيشترى را به چشم خواهد ديد.

حضرت امام جواد عليه الصلوة و السلام در مدينۀ منوره،در روز دهم ماه رجب سال 195 هجرى قمرى متولد گرديدند. پدر بزرگوارش نام”محمّد”را براى آن حضرت قرار دادند.زيرا در صحيفه‌اى كه از آسمان نازل شده بود،آن حضرت بدين نام شريف خوانده شده بود.همچنين كنيۀ جدّ گراميش حضرت امام محمّد باقر عليه الصلوة و السلام را برايشان انتخاب فرمودند و همواره فرزند عزيز خود را با كنيه ياد مى‌نمودند و به همين عنوان براى آن حضرت نامه مى‌نوشتند.

بنا به روايت ابن عياش،شيخ طوسى در مصباح المتهجد و كفعمى در مصباح مى‌گويد:

در توقيع مبارك حضرت امام عصر عليه الصلوة و السلام كه از ناحيۀ مقدسه به دست ابو القاسم حسين بن- -روح رسيد،چنين مى‌فرمايند:

“اللهم انى اسألك بالمولودين فى رجب محمد بن على الثانى و ابنه على بن محمد المنتجب و اتقرب بهما اليك خير القرب…”

“خداوندا به حق آن دو مولود ماه رجب-”محمد بن على”دوّم و پسرش”على منتجب”از تو درخواست مى‌كنم و به واسطۀ آن دو،نيكوترين نزديكى‌ها را به ذات مقدّس تو طالبم.”

نظرات ديگرى هم در اين مورد مطرح مى‌باشد.از جمله مرحوم طبرسى در اعلام الورى، ص 119،تولّد حضرت را در هفدهم ماه رمضان مى‌داند و ابن شهر آشوب در مناقب،ج 2،ص 421 نوزدهم ماه رمضان را ذكر مى‌كند.فتال در روضة الواعظين،ص 209،پانزدهم ماه رمضان و ابن خلكان در وفيات الاعيان،پنجم ماه رمضان را نيز گفته‌اند.

“محمد بن عباد”كه از طرف”فضل بن سهل”به عنوان كاتب،خدمت حضرت امام رضا عليه الصلوة و السلام فرستاده شده بود،مى‌گويد: هرگز نشنيدم حضرت امام رضا عليه الصلوة و السلام فرزند گرامى خود را به نامش-محمّد-ياد فرمايند،بلكه همواره مى‌فرمودند از”ابو جعفر”به من نامه رسيد،يا من به ابو جعفر نامه فرستادم.اين در حالى بود كه حضرت امام جواد عليه الصلوة و السلام در مدينه و كودك بودند و نوشته‌هايشان در نهايت زيبائى و بلاغت،به حضرت امام رضا عليه الصلوة و السلام واصل مى‌شد.

-روح رسيد،چنين مى‌فرمايند:

“اللهم انى اسألك بالمولودين فى رجب محمد بن على الثانى و ابنه على بن محمد المنتجب و اتقرب بهما اليك خير القرب…”

“خداوندا به حق آن دو مولود ماه رجب-”محمد بن على”دوّم و پسرش”على منتجب”از تو درخواست مى‌كنم و به واسطۀ آن دو،نيكوترين نزديكى‌ها را به ذات مقدّس تو طالبم.” نظرات ديگرى هم در اين مورد مطرح مى‌باشد.از جمله مرحوم طبرسى در اعلام الورى، ص 119،تولّد حضرت را در هفدهم ماه رمضان مى‌داند و ابن شهر آشوب در مناقب،ج 2،ص 421 نوزدهم ماه رمضان را ذكر مى‌كند.فتال در روضة الواعظين،ص 209،پانزدهم ماه رمضان و ابن خلكان در وفيات الاعيان،پنجم ماه رمضان را نيز گفته‌اند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *