تاريخ نويسان مى‌گويند:چون”معتصم”بعد از”مأمون”خليفه شد،پس از يك سال و نيم اطرافيانش سخنانى فراوان در مورد آمد و شدهايى كه مردم به حضور امام جواد عليه الصلوة و السلام داشتند،چيزهايى به وى گفتند.و اطلاع دادند كه مردم پاسخ مسائل و مشكلاتشان را از امام مى‌گيرند و از اين رو،معجزات و نشانه‌هاى امامت حضرتش بسيار گرديده است.اين جريان”معتصم”را نگران ساخت بطورى كه امام را به اجبار از مدينه به بغداد خواست.و ايشان
از ديگر اعمال سوء”مأمون”ماجرايى است كه”محمد بن ريان”نقل مى‌كند. “مأمون”همه نوع حيله‌اى را نسبت به حضرت امام جواد عليه الصلوة و السلام بكار برد،اما هيچ يك سودى نبخشيد و او را به هدفش نرساند.به عنوان نمونه بعد از آن كه دخترش “ام الفضل”را به عقد حضرت امام عليه السلام درآورد،صد كنيز بسيار زيبا را برگزيد. به دست هر يك جامى كه در آن گوهرى رخشان وجود داشت داد.و امر كرد
تظاهر مأمون-لعنة اللّه عليه-به نزديكى با ائمۀ اطهار-عليهم السلام،-از ايمان خالص او و محبت پالوده از اغراض و مقاصد سوء،سرچشمه نمى‌گرفت.وى اين نزديكى را به واسطه اعمالى از قبيل:نزديك شدن به حضرت امام جواد عليه الصلوة و السلام،تزويج دخترش”ام الفضل”به اين امام بزرگوار،بزرگداشت پدر حضرت امام جواد عليه الصلوة و السلام از مدتها قبل،سپردن ولايت عهدى خود به حضرت امام رضا عليه الصلوة و السلام و همچنين بالا بردن مقام
“شريف عبد العظيم حسنى”از حضرت امام جواد عليه الصلوة و السلام در بارۀ حضرت مهدى عليه الصلوة و السلام سؤال كرد.حضرت فرمودند: “المهدى يجب ان ينتظر فى غيبته و يطاع فى ظهوره و هو الثالث من ولدى و ان اللّه يصلح امره في ليلة كما اصلح امر كليمه موسى(ع)حيث ذهب ليقتبس لاهله نارا.هو سمّي رسول اللّه و كنيه تطوى له الارض و قيل له القائم لانه يقوم بعد موت ذكره
در موسم حج،تعداد بسيار زيادى به قصد ديدار حضرت امام جواد عليه الصلوة و السلام،عازم زيارت خانۀ خدا شدند.از جمله:”محمد بن جمهور قمى”،”حسن بن راشد”،”على بن مدرك”و”على بن مهزيار”.زمانى كه به مدينه رسيدند،از جانشين حضرت امام رضا عليه الصلوة و السلام جويا شدند.عده‌اى به آنان پاسخ دادند كه:در سه ميلى مدينه قريه‌اى به نام”صريا”قرار دارد و حضرت امام جواد عليه الصلوة و السلام در آنجا ساكنند.اين قريه را حضرت امام
در آن هنگام كه حضرت امام رضا عليه الصلوة و السلام به دست مأمون لعنة اللّه عليه به شهادت رسيدند،حضرت ابو جعفر جواد عليه الصلوة و السلام،هشت سال داشتند.شهادت حضرت امام رضا عليه الصلوة و السلام براى شيعيان مصيبتى بس گران بشمار مى‌رفت.زيرا براى عهده‌دار شدن مقام امامت،تنها حضرت امام جواد عليه الصلوة و السلام را-كه كودكى بيش نبود-فراروى خويش مى‌ديدند.و اين سبب مى‌شد،موجى از ناآرامى و اضطراب شيعيان را
امامان آشكار كنندۀ راههاى هدايت و وسيلۀ نجات از هلاكت هستند.در قيامت،به محبّت ايشان،اميد نجات مى‌رود.آنان اهل بخشش و جوانمردى هستند. تمام مدايح از ادا كردن حق ايشان فروتر مانده است.مكارم اخلاق از خلق و خوى و صفات بزرگ آنان گرفته شده است و تمام صفات پسنديده در اصل و نژاد آنان آمرزيده شده است.بهشت،مشتاق است براى ايشان و در نتيجۀ پيوند با آنان به دست مى‌آيد و دوزخ حاصل
در يكى از روزها،دختر”هارون الرشيد”-”امّ جعفر”-از خدمت حضرت امام جواد عليه الصلوة و السلام درخواست كرد تا به منزل او بروند.هنگامى كه حضرت بدان خانه درآمدند،مورد استقبال و تكريم فراوان قرار گرفتند،”ام جعفر”از آن حضرت تقاضا كرد تا با همسر خويش در خانۀ او ديدارى داشته باشند.حضرت امام عليه الصلوة و السلام پس از آن كه وارد خانه شدند،بدون لحظه‌اى درنگ از آن جا بيرون آمدند،در حالى كه اين آيه
حضرت فرمودند:حمد و ستايش مخصوص خداوندى است كه نعمتهايش را به رحمت خود عطا مى‌فرمايد و بندگان را با منّت هدايت مى‌فرمايد. حمد و ستايش مى‌كنم خدا را از طريق اقرار به نعمتهايش و ايمان دارم به وحدانيّت او كه خدايى جز او نيست،از سر اخلاص. درود خداوند بر حضرت محمد(صلّى اللّه عليه و آله و سلم) بهترين مخلوقش كه در او تمام فضائل پراكندۀ ديگر پيامبران را گرد آورده
يحيى”پرسيد: نظر شما دربارۀ شخص محرمى كه حيوانى را شكار كند،و بكشد چيست؟ حضرت امام جواد عليه الصلوة و السلام فرمودند:اين سؤال،داراى وجوه و اشكال مختلفى است،سؤال شما مربوط است به كدام شكل و وجه؟آيا آن حيوان را در حرم كشته است يا در غير حرم؟آيا به حكم مسأله عالم بوده است يا خير؟حيوان را عمدا كشته است يا به اشتباه؟آيا فرد محرم،برده بوده است يا آزاد؟بار اوّلش بوده است
